•
گاهی وقتا از زبان بعضی ها: می نویسیم که نوشته باشیم که نوشته ایم که اگه یکی اومد به نشانه ی حضور عنایت فرموده و کامنتی گذارد و می گذرد ایام اینچنین!...
استاد می گفت نویسنده ای که نمی تونه خودش رو از بند خود آزاد کنه چطور می تونه با نوشته هاش، روشنگر و راهنمای بقیه باشه!
خلاصه خیلی وقته که حکایت ن و قلم رو برای خودم دوباره بازخوانی کرده ام و هنگام نوشتن قدری بیش از پیش دست و دلم می لرزه و به آن می اندیشم شاید که رستگار شویم!